Oost en Zuid


In het gehucht de Kar vinden we de eerste oude paal van de Hoge Heerlijkheid het Loo. Het is meteen de best bewaard gebleven paal. Wel met een raparatie in het midden, maar de kop met inscriptie is nog vrij gaaf. Overigens ook hier, net als de recente stenen, slechts aan de kant van het Loo af de ingebeitelde letters "Loo". In her boek "CAART der LIMITTEN van de HOOGE EN VRIJE HEERLIJCKHIJDT van HET LOO" van de hand van prof. dr. ir. L.Aardoom, worden deze palen beschreven.
Een close up van de de kop. De paal heeft het nummer 11. In het verleden zijn 26 van deze palen neergezet, tussen Teuge en Loenen, waarvan er in totaal nog 5 over zijn. De palen dateren van 1794 en zijn gemaakt van Bentheimer zandsteen.
Steen aan de Kar, kuising met de Leijgraaf. De foto dateert van vóór de schoonmaakactie van 2013.
Deze paal vinden we 200m noordelijk, van het punt waar de Dalk de gemeentegrens kruist. Het is waarschijnlijk paal nummer 24. Een stukje tekst van het grens protocol: "Al verder gegaan langs de sloot laatende 't camptjen aan de linkerhand buijten en dus niet onder de Heerlijckheijt tussen het Gietelse Broek en het Bekbergse Hooijlandt in een hoek der Kampen een pol opgeworpen om een paal op te setten".
Een platgereden steen aan de Dalk.
De derde Loo paal staat 10 m naar het zuiden ten opzichte van de vorige steen. De letters OO zijn nog leesbaar.
Op de plaats waar de grens de N789 kruist.
Staat aan de andere kant van de N789. Ook deze steen is enkelzijdig.
Wat verder naar het zuiden, aan de Doorvaart, vinden we deze klimophoop, met een rest van een Loo-paal er middenin. Dit is de rest van paal 14, waarvan het bovenstuk bewaard is gebleven en is tentoongesteld (geweest?) in het Historisch Museum Marialust in Apeldoorn.
Als je de klimop een beetje opzij doet, kun je constateren dat er echt een stenen paal inzit.
Dan de vijfde en laatste Loo paal aan de Hessen Allee, noordkant.
Aardoom noemt in zijn boek hierna nog drie palen, deze heb ik nog niet kunnen lokaliseren. Wel staan er drie aangegeven op de topografische kaart, maar aangezien de andere daar juist niet op stonden, is dat geen betrouwbaar gegeven.
Bij de sportvelden van Hoenderloo.
Bij de Oase.
Volgens prof. Aardoom, in zijn bovengenoemde boek, zou dit punt de "Witte Muts" heten. Het lijkt mij dat die echter verder zuidelijk ligt, richting de Oase dus, en dit punt in het grens protocol de Ucchelse struyk wordt genoemd.
Hoe het ook zij, het is een markant punt op een hoek in de grens en waardig om een betere grenspaal te krijgen dan het betonnen steentje + houten paaltje dat er nu staat.